pocałować w dupę

pocałować w dupę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔʦ̑aˈwɔvaʥ̑ ˈv‿dupɛ], AS: [pocau̯ovaʒ́ v‿dupe], zjawiska fonetyczne: denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa przechodnia

(1.1) w trybie rozkazującym, wulg. zob. pocałować w nos

odmiana:

(1.1) zob. pocałować, „w dupę” nieodm.

przykłady:

(1.1) Dopiero teraz mi to przynosisz? Pocałuj mnie w dupę! Już sobie to sam zrobiłem!

składnia:

(1.1) pocałować + B. (kogoś) + w dupę

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eufem. pocałować w nos; neutr. odczepić się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) tylko w trybie rozkazującym

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kiss my ass
• duński: (1.1) du kan rende mig i røven
• jidysz: (1.1) קושן אין תּחת (kuszn in toches)
• niemiecki: (1.1) lecke mich am Arsch

źródła: