pobłogosławienie (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. udzielenie błogosławieństwa
(1.2) udzielenie łaski, obdarzenie czymś
(1.3) pot. zaaprobowanie, danie placetu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Po pobłogosławieniu pokarmów dzieliliśmy się jajkiem.
(1.2) Boże pobłogosławienie pól deszczem zostało wyproszone na modlitwie w czasie nabożeństw majowych.
(1.3) To pani Grażynka załatwiła pobłogosławienie twojego projektu przez kierownika.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błogosławienie n, błogosławiona ż, błogosławiony mos, błogosławieństwo n
czas. błogosławić ndk., pobłogosławić dk.
przym. błogosławiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + błogosławienie, pol. pobłogosławić + -enie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: