pobłażliwość
pobłażliwość (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co pobłażliwe; cecha tych, którzy są pobłażliwi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pobłażliwość pobłażliwości dopełniacz pobłażliwości pobłażliwości celownik pobłażliwości pobłażliwościom biernik pobłażliwość pobłażliwości narzędnik pobłażliwością pobłażliwościami miejscownik pobłażliwości pobłażliwościach wołacz pobłażliwości pobłażliwości
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) pobłażliwość + D.
- synonimy:
- (1.1) pobłażanie, wyrozumiałość, tolerancyjność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pobłażanie n
- czas. pobłażać
- przym. pobłażliwy
- przysł. pobłażliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. pobłażliwy + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) паблажлівасць ż
- rosyjski: (1.1) снисходительность ż
- szwedzki: (1.1) flathet w, slapphet w
- ukraiński: (1.1) поблажливість ż
- źródła:
- ↑
Hasło „pobłażliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
