chłopiec się pożywia (2.1)
wymowa:
IPA[pɔˈʒɨvʲjät͡ɕ], AS[požyvʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. pożywić)

(1.1) dawać jeść komuś[1]

czasownik zwrotny niedokonany pożywiać się (dk. pożywić się)

(2.1) jeść coś
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Na dworcu zaś nie chciałem się pożywiać, gdyż to miejsca, w którez różnych powodówwkracza często policja[2].
składnia:
(2.1) pożywiać się + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) karmić, posilać
(2.1) spożywać, jeść, posilać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pożywienie n, pożywianie n, pożywność ż
czas. pożywić, spożywać ndk., spożyć dk.
przym. pożywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „pożywiać” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Kazimierz Osmecki Iranek, Powołanie i przeznaczenie : wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.