pożydzić

pożydzić (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. żydzić)

(1.1) pot. udzielić słabego wsparcia

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pożydzić
czas przyszły prosty		pożydzę	pożydzisz	pożydzi	pożydzimy	pożydzicie	pożydzą
czas przeszły	m	pożydziłem	pożydziłeś	pożydził	pożydziliśmy	pożydziliście	pożydzili
	ż	pożydziłam	pożydziłaś	pożydziła	pożydziłyśmy	pożydziłyście	pożydziły
	n	pożydziłom	pożydziłoś	pożydziło
tryb rozkazujący		niech pożydzę	pożydź	niech pożydzi	pożydźmy	pożydźcie	niech pożydzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m pożydziłem był pożydziłeś był pożydził był pożydziliśmy byli pożydziliście byli pożydzili byli ż pożydziłam była pożydziłaś była pożydziła była pożydziłyśmy były pożydziłyście były pożydziły były n pożydziłom było pożydziłoś było pożydziło było forma bezosobowa czasu przeszłego pożydzono tryb przypuszczający m pożydziłbym, byłbym pożydził pożydziłbyś, byłbyś pożydził pożydziłby, byłby pożydził pożydzilibyśmy, bylibyśmy pożydzili pożydzilibyście, bylibyście pożydzili pożydziliby, byliby pożydzili ż pożydziłabym, byłabym pożydziła pożydziłabyś, byłabyś pożydziła pożydziłaby, byłaby pożydziła pożydziłybyśmy, byłybyśmy pożydziły pożydziłybyście, byłybyście pożydziły pożydziłyby, byłyby pożydziły n pożydziłobym, byłobym pożydziło pożydziłobyś, byłobyś pożydziło pożydziłoby, byłoby pożydziło imiesłów przysłówkowy uprzedni pożydziwszy rzeczownik odczasownikowy pożydzenie, niepożydzenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poskąpić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pożydzenie n, zażydzenie n, zażydzanie n, zżydzenie n, żyd mos, Żyd mos, żydowszczyzna ż, żydzenie n

czas. zażydzać, żydzić ndk., żydzieć ndk., zażydzić dk., zżydzieć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. po- + żydzić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: żydzić

źródła: