plundring (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) plądrowanie[1]
odmiana:
(1.1) en plundring, plundringen, plundringar, plundringarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) gravplundring
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. plundra
rzecz. plundrare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen