plenaĝeco

plenaĝeco (esperanto)

morfologia:

plen•aĝ•ec•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) praw. pełnoletniość

odmiana:

(1.1) blm

 

	ununombro	multenombro
nominativo	plenaĝeco	plenaĝecoj
akuzativo	plenaĝecon	plenaĝecojn

przykłady:

(1.1) Ŝi atingis jam la plenaĝecon kaj ŝi povas sendepende subskribi la laborkontrakton. → Osiągnęła już pełnoletniość i może samodzielnie podpisać umowę o pracę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aĝo, neplenaĝeco, emeritaĝo

czas. aĝi

przym. aĝa, plenaĝa, samaĝa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: