pleść trzy po trzy

pleść trzy po trzy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈplɛɕʨ̑ ṭʃɨ‿ˈpɔ‿ṭʃɨ], AS[pleść ṭšy‿po‿ṭšy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) pot. mówić bez sensu, mówić głupstwa[1]
odmiana:
(1.1) zob. pleść, „trzy po trzy” nieodm.
przykłady:
(1.1) Mieszczanin, milczący dotąd jak ryba, rozgadał się nagle i plótł trzy po trzy o swej żonie […].[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mówić od rzeczy; pot. bredzić jak Piekarski na mękach / pleść jak Piekarski na mękach, bredzić od rzeczy, bredzić trzy po trzy, klepać trzy po trzy, mówić trzy po trzy, pleść androny, pleść od rzeczy; posp. pieprzyć głupoty; wulg. gadać bez sensu, jak chuj do kredensu
antonimy:
(1.1) mówić do rzeczy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mówić trzy po trzy
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 495.
  2. W. Gomulicki: Chałat.