plantator (1.1)
wymowa:
IPA[plãnˈtatɔr], AS[plãntator], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rolnik, który zajmuje się przemysłową uprawą roślin
(1.2) właściciel plantacji
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
(1.1) plantator + D.
kolokacje:
(1.2) plantator kawy / tytoniu / bawełny / konopi indyjskich / …
synonimy:
(1.2) fazender
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) właściciel, przedsiębiorca, rolnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plantacja ż, plantacyjka ż, planta ż, planty nmos
forma żeńska plantatorka ż
czas. plantować ndk.
przym. plantacyjny, plantatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) łac. plantatorsadzący rośliny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: