plamić
plamić (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. poplamić, zaplamić)
czasownik przechodni niedokonany (dk. splamić)
czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. poplamić się, zaplamić się)
czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. splamić się)
- (4.1) okrywać się hańbą
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) brudzić
- (2.1) hańbić, kalać
- (3.1) brudzić się
- (4.1) hańbić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plama ż, plamienie n, plamistość ż, plamka ż, plameczka ż
- przym. plamisty
- czas. odplamiać
- związki frazeologiczne:
- plamić ręce krwią
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) soil, stain; (2.1) besmirch
- francuski: (1.1) salir; (2.1) entacher; (3.1) se salir, se tacher; (4.1) s'avilir, se déshonorer
- hiszpański: (1.1) manchar; (2.1) manchar; (3.1) mancharse; (4.1) deshonrarse
- niemiecki: (1.1) beflecken, beschmutzen; (2.1) beflecken
- rosyjski: (1.1) пятнать, загрязнять; (2.1) пятнать
- włoski: (1.1) macchiare
- źródła: