plamić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. poplamić, zaplamić)

(1.1) robić plamy

czasownik przechodni niedokonany (dk. splamić)

(2.1) okrywać hańbą

czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. poplamić się, zaplamić się)

(3.1) robić plamy na sobie
(3.2) być plamionym

czasownik zwrotny niedokonany plamić się (dk. splamić się)

(4.1) okrywać się hańbą
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) brudzić
(2.1) hańbić, kalać
(3.1) brudzić się
(4.1) hańbić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plama ż, plamienie n, plamistość ż, plamka ż, plameczka ż
przym. plamisty
czas. odplamiać
związki frazeologiczne:
plamić ręce krwią
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: