wymowa:
IPA[ˈplajta], AS[plai ̯ta]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. bankructwo
(1.2) pot. niepowodzenie przedsięwzięcia[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bankructwo, upadłość
(1.2) niepowodzenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plajciarz m
czas. plajtować ndk., splajtować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Pleite < jid. פּליטה (plejte) < hebr. פליטה[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „plajta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „plajta” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3.   Hasło „Pleite” w: Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.