plague

plague (język angielski)

wymowa:

enPR: plāg, IPA: /pleɪɡ/, SAMPA: /pleIg/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) med. dżuma

(1.2) zaraza, epidemia

(1.3) klęska, nieszczęście

(1.4) liczny napływ owadów lub innych szkodników, plaga

(1.5) plaga (coś dokuczliwego)

(1.6) pejor. fala, plaga (masowe, trudne do opanowania zjawisko)

czasownik przechodni

(2.1) nękać, dręczyć, być czyjąś udręką

odmiana:

(1.1-6) lp plague; lm plagues

(2.1) plague, plagued, plagued, plagues, plaguing

przykłady:

(1.1) Rat-associated plague can still be found in populations of ground squirrels and other small mammals in the Americas, Africa and Asia. → Dżuma związana ze szczurami nadal występuje wśród populacji susłów i innych małych ssaków w obu Amerykach, Afryce i Azji.

(2.1) He travels frequently for work and, despite the many woes plaguing the airline industry, says his trips have generally gone smoothly […] → Często podróżuje do pracy i mimo wielu problemów nękających branżę lotniczą twierdzi, że jego podróże przebiegały na ogół bezproblemowo […]

składnia:

kolokacje:

(1.1) bubonic plague → dżuma dymieniczna • pneumonic plague → dżuma płucna • septicemic (bryt. septicaemic) plague → dżuma septyczna / posocznicowa

(1.4) a plague of locusts → plaga szarańczy

(1.6) a plague of robberies / burglaries → fala kradzieży / włamań

synonimy:

(1.1) hist. Black Death

(1.2) pestilence

(1.4) infestation

(1.5) nuisance

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plaguer

przym. plaguesome, plaguey

przysł. plaguey, plaguily

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. plage < łac. plaga

uwagi:

źródła: