placet

placet (język polski)

wymowa:

(spolszczona) ‹placet›

podział przy przenoszeniu wyrazu: pla•cet

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zgoda, pozwolenie

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	placet	placet
dopełniacz	placet	placet
celownik	placet	placet
biernik	placet	placet
narzędnik	placet	placet
miejscownik	placet	placet
wołacz	placet	placet

przykłady:

(1.1) Dostaliśmy oczekiwane placet na budowę kaplicy cmentarnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

quantum placet

etymologia:

łac. placet → podoba się

uwagi:

(1.1) Słowo wymusza użycie przydawki przymiotnej w rodzaju nijakim: oficjalne placet, moje placet („oficjalny” placet, „mój” placet).

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) plácet m
• włoski: (1.1) placet m

źródła: