pirs

pirs (język polski)

okręt przy pirsie (1.1)

wymowa:

IPA: [pʲirs], AS: [pʹirs], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. sztuczny półwysep portowy wyposażony w urządzenia do cumowania; zob. też pirs (budowla) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pirs	pirsy
dopełniacz	pirsu	pirsów
celownik	pirsowi	pirsom
biernik	pirs	pirsy
narzędnik	pirsem	pirsami
miejscownik	pirsie	pirsach
wołacz	pirsie	pirsy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) lm od ang. pier → przystań, molo, filar

uwagi:

zob. też pirs w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pier
• esperanto: (1.1) piero
• francuski: (1.1) jetée
• niemiecki: (1.1) Pier ż

źródła:

pirs (język kurmandżi)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pytanie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: