pierzeja (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. archit. połać ulicy, strona ulicy[1]
(1.2) daw. zwykle w l. mnogiej skrzydło drzwi[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) W wyniku walk została spalona wschodnia pierzeja rynku z ratuszem[3].
składnia:
(1.1) pierzeja + D.
kolokacje:
(1.1) pierzeja placu / rynku • pierzeja wschodnia / zachodnia
synonimy:
(1.1-2) pierzej, formy oboczne pierzaj, pierzaja[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. przepierzać[1] ndk., przepierzyć[1] dk.
rzecz. przepierzenie[1] n
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdop. od pol. pióro[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Jan Rozwadowski, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów, „Język Polski” nr 6/1913, s. 188.
  2.   Hasło „pierzeja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. z Wikipedii