piernikarstwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʲjɛrʲɲiˈkarstfɔ], AS[pʹi ̯erʹńikarstfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. wyrób pierników, zajęcie piernikarza[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Piernikarstwo, jak wiele innych rzemiosł, przechodziło z pokolenia na pokolenie. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piernikarz, piernikarka, piernikarnia, piernikarzowa, piernikarzówna, piernikarczyk, piernik, pierniczek, pierniczysko, pierniczarz, pierniczarka, piernikalia
przym. piernikarzowy, piernikarski, piernikowy, pierniczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. piernikarz[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „piernikarstwo” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 155.