pierniczarka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʲjɛrʲɲiˈʧ̑arka], AS[pʹi ̯erʹńičarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. forma żeńska od: pierniczarz[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierniczarz, piernikarstwo, piernikarnia, piernikarz, piernikarka, piernikarzowa, piernikarzówna, piernikarczyk, piernik, pierniczek, pierniczysko, piernikalia
przym. piernikarzowy, piernikarski, piernikowy, pierniczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. pierniczarz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „pierniczarka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 155.