pierdolec

pierdolec (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛrˈdɔlɛʦ̑], AS: [pʹi ̯erdolec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) wulg. zafascynowanie, bzik, obsesja

(1.2) wulg. zdenerwowanie, gniew, szał

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) wulg. pogardliwie o mężczyźnie

odmiana:

(1.1-2) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	pierdolec
dopełniacz	pierdolca
celownik	pierdolcowi
biernik	pierdolca
narzędnik	pierdolcem
miejscownik	pierdolcu
wołacz	pierdolcu

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pierdolec	pierdolce
dopełniacz	pierdolca	pierdolców
celownik	pierdolcowi	pierdolcom
biernik	pierdolca	pierdolców
narzędnik	pierdolcem	pierdolcami
miejscownik	pierdolcu	pierdolcach
wołacz	pierdolcu	pierdolce

przykłady:

(1.1) Mam pierdolca na punkcie poprawnej polszczyzny.

(1.2) Pomóżcie, bo zaraz dostanę pierdolca.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć pierdolca na punkcie czegoś

(1.2) dostać / dostawać pierdolca

synonimy:

(1.1) fiksum, fioł, hyś, jobel, szajba, zajob

(1.2) biała gorączka, kurwica

(2.1) pierdoła, popapraniec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. pierdolić, zapierdalać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: