pienić (język polski) edytuj

 
woda pieni się (2.1)
wymowa:
IPA[ˈpʲjɛ̇̃ɲiʨ̑], AS[pʹi ̯ė̃ńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wytwarzać pianę na czymś

czasownik zwrotny pienić się

(2.1) wytwarzać pianę na sobie
(2.2) przen. pot. objawiać gniew, złość
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(2.2) Wpadł zatem do nas któregoś dnia i pieniąc się z gniewu zaczął krzyczeć do Majstra: Co to jest![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.2) wściekać się, dostać białej gorączki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piana ż, pianka ż, pienienie n
czas. spienić, spieniać
przym. pianowy, piankowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Raszewski, Raptularz (1965-67), 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.