pielić (język polski) edytuj

 
dziewczynka pieli (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈpʲjɛlʲiʨ̑], AS[pʹi ̯elʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wypielić)

(1.1) ogrod. usuwać ręcznie chwasty z uprawy
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Pracowałam na równi z nią, pieląc, nosząc wodę i sadząc kwiaty[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pleć, plewić
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) odchwaszczać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pielenie n, plenie n, opielanie n, opielenie n, wypielenie n
czas. pleć ndk., opielić dk., opielać ndk., wypielić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
Początkowo mazowiecki regionalizm, który potem rozpowszechnił się na całą Polskę.
uwagi:
Istnieje starsza forma tego czasownika, pleć, z tym samym znaczeniem, jednak odmianą zachowującą nietypowe formy czasu przeszłego: pełł, pełła.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.