pielęgnacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʲjɛlɛ̃ŋɡˈnaʦ̑ʲja], AS[pʹi ̯elẽŋgnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pielęgnowanie kogoś lub czegoś, dbanie o coś lub kogoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pielęgnowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pielęgnowanie n, wypielęgnowanie n, pielęgniarka ż, pielęgniarz m, pielęgniarstwo n
czas. pielęgnować, wypielęgnować
przym. pielęgnacyjny
przysł. pielęgnacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pielęgnować + -acja
uwagi:
Zgodnie z zasadami gramatyki polskiej wyraz ten utworzony został w nieprawidłowy sposób, gdyż nie należy tworzyć wyrazów złożonych jednocześnie z cząstek rodzimych (lub bardzo dawno przyswojonych) i obcych; jako takie niewłaściwe złożenie był przez językoznawców krytykowany[1]. Obecnie już tak nie razi, prawdopodobnie dzięki wysokiej frekwencji.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 5/1905, s. 73; Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 1/1963, s. 41.