pięciokrotny

pięciokrotny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈkrɔtnɨ], AS: [pʹi ̯ė̃ńćokrotny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odbywający się/powtarzający się pięć razy

(1.2) taki, który osiągnął/zdobył/robił coś pięć razy

(1.3) pięć razy większy bądź mniejszy od czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pięciokrotny		pięciokrotna	pięciokrotne	pięciokrotni	pięciokrotne
dopełniacz	pięciokrotnego		pięciokrotnej	pięciokrotnego	pięciokrotnych
celownik	pięciokrotnemu		pięciokrotnej	pięciokrotnemu	pięciokrotnym
biernik	pięciokrotnego	pięciokrotny	pięciokrotną	pięciokrotne	pięciokrotnych	pięciokrotne
narzędnik	pięciokrotnym		pięciokrotną	pięciokrotnym	pięciokrotnymi
miejscownik	pięciokrotnym		pięciokrotnej	pięciokrotnym	pięciokrotnych
wołacz	pięciokrotny		pięciokrotna	pięciokrotne	pięciokrotni	pięciokrotne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.3) Kupił sobie w antykwariacie Wióry, za - jak podkreślał - pięciokrotną cenę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kilkakrotny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięciokrotność ż

przysł. pięciokrotnie, pięciokroć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników wielokrotnych.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) пяцікратны; (1.2) пяцікратны; (1.3) пяцікратны
• bułgarski: (1.1) петкратен; (1.2) петкратен
• esperanto: (1.1) kvinobla
• rosyjski: (1.1) пятикратный; (1.2) пятикратный; (1.3) пятикратный
• słowacki: (1.1) päťnásobný; (1.2) päťnásobný; (1.3) päťnásobný
• ukraiński: (1.1) п'ятикратний; (1.2) п'ятикратний; (1.3) п'ятикратний

źródła: