pięściak

pięściak (język polski)

pięściak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjɛ̃w̃ɕt͡ɕak], AS: [pʹi ̯ẽũ̯śćak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archeol. paleolityczne narzędzie przeważnie z krzemienia lub twardej skały mające kształt migdałowaty, sercowaty lub owalny; zob. też pięściak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pięściak	pięściaki
dopełniacz	pięściaka	pięściaków
celownik	pięściakowi	pięściakom
biernik	pięściak	pięściaki
narzędnik	pięściakiem	pięściakami
miejscownik	pięściaku	pięściakach
wołacz	pięściaku	pięściaki

przykłady:

(1.1) Pierwsze pięściaki abwilskie charakteryzowały się przypadkową formą i brakiem wyraźnej krawędzi tnącej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tłuk pięściowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pięść ż, piąstka ż, pięściarz mos, pięściarstwo n, piącha ż, piąstkowanie n

zdrobn. pięściaczek mrz

czas. piąstkować ndk.

przym. pięściowy, pięściarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pięść + -ak

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) biface
• francuski: (1.1) biface m
• hiszpański: (1.1) bifaz m
• niemiecki: (1.1) Faustkeil m
• włoski: (1.1) bifacciale m, amigdala ż

źródła: