piąta kolumna (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpʲjɔ̃nta kɔˈlũmna], AS[pʹi ̯õnta kolũmna], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i → j 
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) pot. dywersanci, sabotażyści, prowokatorzy, szpiedzy, wrogowie wewnętrzni; zob. też piąta kolumna w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) Określenia użył po raz pierwszy frankistowski generał Emilio Mola, który w 1936 r. w przemówieniu radiowym powiedział, że oprócz czterech kolumn wojsk generała Francisco Franco, maszerujących na Madryt, w mieście jest jeszcze piąta kolumna, czyli zwolennicy nacjonalistów w stolicy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: