Wikisłownik

piç

Podobna pisownia Podobna pisownia: pic • PICC • picc • pić

piç (język turecki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bękart, bastard, nieślubne dziecko[1]
(1.2) przen. niegrzeczne / rozpuszczone dziecko, bachor, ancymon, gagatek[1]
(1.3) bot. odrośl, odrost, odnoga[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pers. پیچ (pič) → wygięcie, przekręcenie, splątanie, przen. zawiłość, trudność, t. nieuczciwość[2][3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Maria Kozłowska, Słownik turecko-polski. Türkçe-Lehçe sözlük, eMKa, Warszawa 2006, ISBN 978-83-923825-0-8.
  2. ↑   Hasło „piç” w: Sevan Nişanyan, Nişanyan Sözlük – Çağdaş Türkçenin Etimolojisi, 2002‒.
  3. ↑   Hasło „piç” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=piç&oldid=7981348”