perykopa

perykopa (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibl. określony fragment tekstu biblijnego odczytywanego podczas liturgii lub badanego przez biblistę; zob. też perykopa w Wikipedii

(1.2) liter. w poezji antycznej fragment utworu wydzielony zgodnie z zasadmi składni i rytmiki

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	perykopa	perykopy
dopełniacz	perykopy	perykop
celownik	perykopie	perykopom
biernik	perykopę	perykopy
narzędnik	perykopą	perykopami
miejscownik	perykopie	perykopach
wołacz	perykopo	perykopy

przykłady:

(1.1) Przedmiotem niniejszego opracowania jest kontrowersja o szabat w świetle Janowej perykopy o uzdrowieniu chromego przy sadzawce Betesda.

(1.1) Omawiana perykopa ukazuje nam bardzo dokładnie naturę pokus i sposoby walki z nimi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. pericope < gr. περικοπή → wycinek < gr. περικόπτειν → wyciąć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pericope
• czeski: (1.1) perikopa ż
• francuski: (1.1) péricope ż
• niemiecki: (1.1) Perikope ż
• portugalski: (1.1) perícope ż
• rosyjski: (1.1) перикопа ż
• rumuński: (1.1) pericopă ż
• włoski: (1.1) pericope ż, pericopa ż

źródła: