Wikisłownik

peregrinus

peregrinus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obcy, cudzy, zagraniczny[1]
(1.2) odległy, daleki[1]
(1.3) wygnany[1]
(1.4) pielgrzymi[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) obcokrajowiec[1]
(2.2) banita[1]
(2.3) pielgrzym[1]
odmiana:
(1.1-4) (deklinacja I-II)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mżnmżn
mianownikperegrinusperegrinaperegrinumperegrinīperegrinaeperegrina
dopełniaczperegrinīperegrinaeperegrinīperegrinōrumperegrinārumperegrinōrum
celownikperegrinōperegrinaeperegrinōperegrinīs
biernikperegrinumperegrinamperegrinumperegrinōsperegrināsperegrina
ablatywperegrinōperegrināperegrinōperegrinīs
wołaczperegrineperegrinaperegrinumperegrinīperegrinaeperegrina
(2.1-3) peregrinus, peregrini
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikperegrinusperegrinī
dopełniaczperegrinīperegrinōrum
celownikperegrinōperegrinīs
biernikperegrinumperegrinōs
ablatywperegrinōperegrinīs
wołaczperegrineperegrinī
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Hasło „peregrinus” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=peregrinus&oldid=6776216”