pendżabski

pendżabski (język polski)

wymowa:

IPA: [pɛ̃n͇ˈʤ̑apsʲci], AS: [pẽṇǯapsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Pendżabem, wywodzący się z Pendżabu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. indoaryjski język używany przez 28 milionów osób zamieszkujących historyczną krainę Pendżab na pograniczu indyjsko-pakistańskim

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pendżabski		pendżabska	pendżabskie	pendżabscy	pendżabskie
dopełniacz	pendżabskiego		pendżabskiej	pendżabskiego	pendżabskich
celownik	pendżabskiemu		pendżabskiej	pendżabskiemu	pendżabskim
biernik	pendżabskiego	pendżabski	pendżabską	pendżabskie	pendżabskich	pendżabskie
narzędnik	pendżabskim		pendżabską	pendżabskim	pendżabskimi
miejscownik	pendżabskim		pendżabskiej	pendżabskim	pendżabskich
wołacz	pendżabski		pendżabska	pendżabskie	pendżabscy	pendżabskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) wchodniopendżabski

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Pendżabczyk m, Pendżab m, Pendżabka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Punjabi; (2.1) Punjabi
• arabski: (1.1) لغة بنجابية (2.1) ;بنجابي
• baskijski: (2.1) punjabera
• czeski: (1.1) paňdžábský; (2.1) paňdžábština ż
• francuski: (2.1) pendjabi m, penjabi m
• pendżabski: (2.1) ਪੰਜਾਬੀ
• słowacki: (1.1) pandžábsky; (2.1) pandžábčina ż
• węgierski: (1.1) pandzsábi

źródła: