pele-mele

pele-mele (język polski)

wymowa:

‹pel-mel›, IPA: [ˈpɛl ˈmɛl], AS: [pel mel], zjawiska fonetyczne: podw. akc.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dziecięcy zeszyt z listą pytań, rodzaj gry towarzyskiej

(1.2) rodzaj gry w piłkę

(1.3) zob. pêle-mêle

odmiana:

(1.1-3) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pele-mele	pele-mele
dopełniacz	pele-mele	pele-mele
celownik	pele-mele	pele-mele
biernik	pele-mele	pele-mele
narzędnik	pele-mele	pele-mele
miejscownik	pele-mele	pele-mele
wołacz	pele-mele	pele-mele

przykłady:

(1.1) Każda pensjonarka oprócz sztambucha (dziś pamiętnik) miała także głęboko ukryty zeszyt pele-mele, czyli księgę różnych pytań.

(1.2) W parku można było odbywać spacery, grać w krokieta i w pele-mele, czyli w piłkę, w półkilometrowej alei zwanej Pall-Mall.

(1.3) (…) już sama hałda wskazywała na owo podziemne pele-mele, że we wszystkich tego rodzaju szybach przebija się w pewnej głębokości tak zwany przez górników „gruz”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zrobić pele-mele • dać komuś pele-mele • wpisać się do pele-mele

(1.2) grać w pele-mele

synonimy:

(1.3) mieszanina, groch z kapustą

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zeszyt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pêle-mêle n

przysł. pêle-mêle

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) franc. pêle-mêle

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: