pedant
pedant (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanci dopełniacz pedanta pedantów celownik pedantowi pedantom biernik pedanta pedantów narzędnik pedantem pedantami miejscownik pedancie pedantach wołacz pedancie pedanci depr. M. i W. lm: (te) pedanty
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) formalista, skrupulant, skrupulat
- antonimy:
- (1.1) bałaganiarz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantyczność ż, pedantyzm m, pedanteria ż
- przym. pedantyczny, pedanteryjny
- przysł. pedantycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pedant
- białoruski: (1.1) педант m
- bułgarski: (1.1) педант m
- czeski: (1.1) puntičkář m
- hebrajski: (1.1) קפדן m (kapdan)
- interlingua: (1.1) pedante
- niemiecki: (1.1) Pedant m
- rosyjski: (1.1) педант m
- słowacki: (1.1) pedant m
- ukraiński: (1.1) педант m
- źródła:
pedant (język angielski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) daw. nauczyciel, dyrektor szkoły
- (1.2) człowiek chwalący się swoją erudycją
- (1.3) pedant
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średniofranc. pedant, pedante < wł. pedante → nauczyciel
- por. franc. pédant
- uwagi:
- źródła:
pedant (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) pedant
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanti dopełniacz pedanta pedantů celownik pedantovi / pedantu pedantům biernik pedanta pedanty wołacz pedante pedanti miejscownik pedantovi / pedantu pedantech narzędnik pedantem pedanty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) puntičkář
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantka, pedantičnost, pedantství, pedanterie
- przym. pedantický, pedantický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pedant (język niemiecki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. austr. pedantyczny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader pedante
ein pedanter
pedanterdie pedante
eine pedante
pedantedas pedante
ein pedantes
pedantesdie pedanten
pedanten
pedanteGen. słaba
mieszana
mocnades pedanten
eines pedanten
pedantender pedanten
einer pedanten
pedanterdes pedanten
eines pedanten
pedantender pedanten
pedanten
pedanterDat. słaba
mieszana
mocnadem pedanten
einem pedanten
pedantemder pedanten
einer pedanten
pedanterdem pedanten
einem pedanten
pedantemden pedanten
pedanten
pedantenAkk. słaba
mieszana
mocnaden pedanten
einen pedanten
pedantendie pedante
eine pedante
pedantedas pedante
ein pedantes
pedantesdie pedanten
pedanten
pedante
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pedantisch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pedanterie ż, Pedantismus m, Pedant m, Pedantin ż
- przym. pedantisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pedant (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanti dopełniacz pedanta pedantov celownik pedantovi pedantom biernik pedanta pedantov miejscownik pedantovi pedantoch narzędnik pedantom pedantami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) puntičkár
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantnosť ż, pedantstvo n, pedantéria ż
- przym. pedantný, pedantský
- przysł. pedantne, pedantsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „pedant” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.