pełną gębą (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

fraza przymiotnikowa

(1.1) przen. taki, który ma wszystkie przypisywane komuś lub czemuś cechy

fraza przysłówkowa sposobu

(2.1) przen. korzystając z czegoś w pełni, bez ograniczeń
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) To był fajny chłop, taki warszawiak pełną gębą, ale bramkarz słaby[1].
(1.1) Chociaż na chwilę ma się trochę ocieplić, po 18 stycznia znów wróci zima pełną gębą[2].
(2.1) Gdy byłem dzieckiem, wydawało mi się, że mając tyle lat co teraz, będę żył pełną gębą[3].
składnia:
(1.1) rzecz. + pełną gębą
(2.1) czas. + pełną gębą
kolokacje:
(1.1) piłkarz / kucharz / arystokrata / … pełną gębą • jesień / lato / urlop / … pełną gębą
(2.1) żyć / bawić się / używać / … pełną gębą
synonimy:
(1.1) prawdziwy, z prawdziwego zdarzenia
(2.1) prawdziwie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Grzegorz Kalinowski, Wiktor Bołba, Lucjan Brychczy „Kici. Lucjan Brychczy – legenda Legii Warszawa”, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa 2014, ISBN 9788378819769
  2. „Fakt” nr 01.05 (4), Warszawa 2004
  3. Tadatoshi Fujimaki „Kuroko's basket”, t. 15 „Wierzę w niego!”, tłum. Karolina Dwornik i Szymon Szeszuła, wyd. Waneko, Warszawa 2020, ISBN 9788364508813