pauken (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈpaʊ̯kn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pot. eduk. wkuwać, intensywnie się uczyć
odmiana:
(1.1)[1] pauken (paukt), paukte, gepaukt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pauken n, Pauke ż, Paukerei ż, Pauker m, Paukist m, Paukerin ż, Paukistin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: