patroszyć (język polski) edytuj

 
mężczyzna patroszy (1.1) rybę
 
myśliwy patroszy (1.1) zwierzynę
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wypatroszyć)

(1.1) usuwać trzewia z martwego zwierzęcia
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Po co mi te króliki i kuropatwy, sam je patrosz - powtarzała za każdym razem, gdy ojciec przynosił ogłuszone zające i krwawiące ptaki[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) patroszyć świnię / sarnę / dzika / jelenia / rybę / kurę / …
synonimy:
(1.1) wytrzewiać, wyflaczać, wybebeszać, bebeszyć, wywnętrzać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sprawiać
hiponimy:
(1.1) kulkować
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. patroszenie n, wypatroszenie n, patroszalnia ż, patroszyciel m
czas. wypatroszyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Manuela Gretkowska, Podręcznik do ludzi : tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.