parytet

parytet (język polski)

wymowa:

IPA: [paˈrɨtɛt], AS: [parytet] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zasada równości proporcji dwóch lub więcej wielkości, określana prawnie a priori; zob. też parytet w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	parytet
dopełniacz	parytetu
celownik	parytetowi
biernik	parytet
narzędnik	parytetem
miejscownik	parytecie
wołacz	parytecie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. parytetowy

rzecz. parytecik mrz

związki frazeologiczne:

parytet złota

etymologia:

niem. Parität, franc. parité, z p.łac. paritas (równość)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parity
• esperanto: (1.1) pareco
• interlingua: (1.1) paritate
• jidysz: (1.1) פּאַריטעט ż (paritet)
• niemiecki: (1.1) Parität ż

źródła: