partykuła
partykuła (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gram. nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech; zob. też partykuła w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik partykuła partykuły dopełniacz partykuły partykuł celownik partykule partykułom biernik partykułę partykuły narzędnik partykułą partykułami miejscownik partykule partykułach wołacz partykuło partykuły
- przykłady:
- (1.1) Odróżnienie partykuły od innych części mowy może czasem sprawiać trudność.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) część mowy
- hiponimy:
- (1.1) partykuła afektująca, partykuła akcentująca, partykuła mnożna, partykuła negująca, partykuła ograniczająca, przecząca, partykuła przypuszczająca, partykuła pytająca, partykuła replikująca, partykuła rozkazująca, partykuła stopniująca, partykuła sytuująca, partykuła twierdząca, partykuła wątpiąca, partykuła wzmacniająca, partykuła życząca
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. partykułowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) particle
- arabski: (1.1) أداة, حرف
- baskijski: (1.1) partikula
- białoruski: (1.1) часціца ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) часьцінка ż
- bułgarski: (1.1) частица ż
- chiński standardowy: (1.1) 助词 (zhùcí)
- chorwacki: (1.1) čestica ż
- czeski: (1.1) částice ż
- duński: (1.1) partikel w
- francuski: (1.1) particule ż
- hiszpański: (1.1) partícula ż
- islandzki: (1.1) smáorð n
- jidysz: (1.1) פּאַרטיקל m (partikl)
- kataloński: (1.1) partícula ż
- niemiecki: (1.1) Partikel ż
- nowogrecki: (1.1) μόριο n
- rosyjski: (1.1) частица ż
- słowacki: (1.1) častica ż
- szwedzki: (1.1) partikel w
- ukraiński: (1.1) частка ż
- źródła: