partykuła
partykuła (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech; zob. też partykuła w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik partykuła partykuły dopełniacz partykuły partykuł celownik partykule partykułom biernik partykułę partykuły narzędnik partykułą partykułami miejscownik partykule partykułach wołacz partykuło partykuły
- przykłady:
- (1.1) Odróżnienie partykuły od innych części mowy może czasem sprawiać trudność.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) partykuła akcentująca / mnożna / ograniczająca / przecząca / przypuszczająca / pytająca / rozkazująca / twierdząca / wątpiąca / wzmacniająca / życząca
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) część mowy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. partykułowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) particle
- arabski: (1.1) أداة, حرف
- baskijski: (1.1) partikula
- białoruski: (1.1) часціца ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) часьцінка ż
- bułgarski: (1.1) частица ż
- chiński standardowy: (1.1) 助词 (zhùcí)
- chorwacki: (1.1) čestica ż
- czeski: (1.1) částice ż
- duński: (1.1) partikel w
- francuski: (1.1) particule ż
- hiszpański: (1.1) partícula ż
- islandzki: (1.1) smáorð n
- jidysz: (1.1) פּאַרטיקל m (partikl)
- kataloński: (1.1) partícula ż
- niemiecki: (1.1) Partikel ż
- nowogrecki: (1.1) μόριο n
- rosyjski: (1.1) частица ż
- słowacki: (1.1) častica ż
- szwedzki: (1.1) partikel w
- ukraiński: (1.1) частка ż
- źródła: