wymowa:
IPA: [ˌpartɨˈkuwa], AS: [partykuu̯a], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gram. nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, , -że, nie, czy, niech; zob. też partykuła w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odróżnienie partykuły od innych części mowy może czasem sprawiać trudność.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) część mowy
hiponimy:
(1.1) partykuła afektująca, partykuła akcentująca, partykuła mnożna, partykuła negująca, partykuła ograniczająca, przecząca, partykuła przypuszczająca, partykuła pytająca, partykuła replikująca, partykuła rozkazująca, partykuła stopniująca, partykuła sytuująca, partykuła twierdząca, partykuła wątpiąca, partykuła wzmacniająca, partykuła życząca
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. partykułowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: