parlamentariusz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. posłaniec wysyłany przez walczące strony w celu negocjacji; zob. też parlamentariusz w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ale zanim zjawi się ich parlamentariusz, gruppenfuehrer Wolf zdąży posłać na śmierć jeszcze kilkuset tych ogłupiałych szczeniaków - odezwał się Kloss.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wysłannik, negocjator
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. parlament m, parlamentarzysta m, parlamentarzystka ż, parlamentaryzm m
przym. parlamentarny, wewnątrzparlamentarny
przysł. parlamentarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. parlementaire[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan), Stawka większa niż życie, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.