paradosso

paradosso (język włoski)

wymowa:

IPA: /pa.ra.ˈdɔs.so/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) daw. paradoksalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) filoz. nauk. paradoks

(2.2) paradoks, absurd

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: paradossare

odmiana:

(1.1) lp paradosso m, paradossa ż; lm paradossi m, paradosse ż

(2.1-2) lp paradosso; lm paradossi

przykłady:

(2.2) Questa situazione è un vero paradosso. → Ta sytuacja to prawdziwy paradoks.

składnia:

kolokacje:

(2.1) paradosso matematico → paradoks matematyczny

synonimy:

(1.1) paradossale

(2.2) assurdità, assurdo, contraddizione, controsenso, incoerenza, incongruenza, nonsenso

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paradossalità ż, paradossista m ż

czas. paradossare

przym. paradossale

przysł. paradossalmente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. παράδοξος < gr. παρα- + δόξα

(2.1) łac. paradoxum < gr. παράδοξον

uwagi:

źródła: