wymowa:
IPA[ˈpapla], AS[papla]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski albo żeński

(1.1) ktoś, kto mówi dużo i niepotrzebnie
(1.2) ktoś, kto nie potrafi dochować tajemnicy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Powiadają, że kobiety mają długie języki, ale to bajki, mój panie, niejeden mężczyzna większy papla niż dziesięć kobiet. (J. Bliziński, Pan Damazy, akt II)
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) okropna z niej papla • okropny / okropna z niego papla
synonimy:
(1.1) gaduła, pleciuch, pleciuga
antonimy:
(1.1) milczek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. paplanina ż, paplanie n, paplacz m
czas. paplać ndk., wypaplać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) w M. lp można wyrazić się o mężczyźnie "ten papla" lub z silniejszym zabarwieniem ekspresywnym "ta papla"[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 637.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. topola
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz kaszubski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.