pantomimik

pantomimik (język polski)

pantomimik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. aktor mimiczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pantomimik	pantomimicy
dopełniacz	pantomimika	pantomimików
celownik	pantomimikowi	pantomimikom
biernik	pantomimika	pantomimików
narzędnik	pantomimikiem	pantomimikami
miejscownik	pantomimiku	pantomimikach
wołacz	pantomimiku	pantomimicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pantomimista, mim, mimik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pantomima ż, pantomimika ż, pantomimista mos

przym. pantomimiczny

przysł. pantomimicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. pantomimus < gr. παντόμιμος (pantómimos)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mim

źródła: