wymowa:
IPA[pãnˈtɔflaʃ], AS[pãntoflaš], zjawiska fonetyczne: wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna potulny, ulegający kobiecie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pantoflarz to jedno z określeń, których my faceci delikatnie mówiąc nie lubimy. Kojarzy się nam ze słabością, uległością, brakiem własnego zdania i indywidualności.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pantofel m, pantofelek m, pantoflarstwo n, pantofelnik mrz
przym. pantoflarski, pantoflowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „pantoflarz” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 595.
  2. Mężczyzna pantoflarzem zwany