pantoflarz

pantoflarz (język polski)

wymowa:

IPA: [pãnˈtɔflaʃ], AS: [pãntoflaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna potulny, ulegający kobiecie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pantoflarz	pantoflarze
dopełniacz	pantoflarza	pantoflarzy / rzad. pantoflarzów
celownik	pantoflarzowi	pantoflarzom
biernik	pantoflarza	pantoflarzy / rzad. pantoflarzów
narzędnik	pantoflarzem	pantoflarzami
miejscownik	pantoflarzu	pantoflarzach
wołacz	pantoflarzu	pantoflarze

przykłady:

(1.1) Pantoflarz to jedno z określeń, których my faceci delikatnie mówiąc nie lubimy. Kojarzy się nam ze słabością, uległością, brakiem własnego zdania i indywidualności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pantofel m, pantofelek m, pantoflarstwo n, pantofelnik mrz

przym. pantoflarski, pantoflowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) henpecked husband
• chorwacki: (1.1) papučar m
• czeski: (1.1) podpantoflák m
• duński: (1.1) tøffelhelt w
• fiński: (1.1) vihtori
• hiszpański: (1.1) cojonazos m, bragazas m, mandilón m, calzonazos m
• macedoński: (1.1) папучар m
• niemiecki: (1.1) Pantoffelheld m
• norweski (bokmål): (1.1) tøffelhelt m
• norweski (nynorsk): (1.1) tøffelhelt m
• nowogrecki: (1.1) κιοτής m, χέστης m, χαλβάς m
• rosyjski: (1.1) подкаблу́чник m, бабора́б m
• serbski: (1.1) папучар m
• szwedzki: (1.1) toffelhjälte w
• węgierski: (1.1) papucsférj, pot. żart. papucs

źródła: