panieństwo

panieństwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bycie panną

(1.2) daw. dziewictwo

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	panieństwo
dopełniacz	panieństwa
celownik	panieństwu
biernik	panieństwo
narzędnik	panieństwem
miejscownik	panieństwie
wołacz	panieństwo

przykłady:

(1.2) Porodziła Go w radości, w panieństwa Swego całości: / Wydała kwiat z Siebie, którego początek jest w niebie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. panować ndk., opanować dk.

rzecz. panna ż, pan mos, pani ż, panicz mos, paniczyk mos, panienka ż, paniusia ż, Panna ż, pannica ż, pannisko n, pannuńcia ż, pannusia ż

przym. panieński, pański, Pański

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. panieński + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) fraŭlineco, t. fraŭleco
• niderlandzki: (1.1) maagdelijkheid
• zulu: (1.1) ubukhosazana

źródła: