panegiryk
panegiryk (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. uroczysty tekst pochwalny, sławiący konkretną osobę, czyn[1]; zob. też panegiryk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik panegiryk panegiryki dopełniacz panegiryku panegiryków celownik panegirykowi panegirykom biernik panegiryk panegiryki narzędnik panegirykiem panegirykami miejscownik panegiryku panegirykach wołacz panegiryku panegiryki
- przykłady:
- (1.1) Kałużyńskiemu co prawda zdarzało się pisać chwalebne panegiryki pod adresem sztuki doby komunizmu, ale po latach potrafił przyznać się do błędu, czego nie można powiedzieć o wielu jego młodszy kolegach.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. panegirysta m, panegirystka ż, panegirzysta m, panegirzystka ż, panegiryzm m, panegiryzowanie n
- czas. panegiryzować ndk.
- przym. panegiryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. panégyrique[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) panegyric
- baskijski: (1.1) panegiriko
- bułgarski: (1.1) панегирик m
- francuski: (1.1) panégyrique m
- hiszpański: (1.1) panegírico m
- rosyjski: (1.1) панегирик m
- ukraiński: (1.1) панегірик m
- źródła:
- ↑ SJP.pl.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.