palarnia
palarnia (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wydzielone pomieszczenie przeznaczone do palenia papierosów, tytoniu (obok miejsc, w których nie wolno palić)
- (1.2) miejsce, w którym robi się/wytwarza coś dzięki procesowi palenia
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik palarnia palarnie dopełniacz palarni palarni / rzad. palarń[1][2][3] celownik palarni palarniom biernik palarnię palarnie narzędnik palarnią palarniami miejscownik palarni palarniach wołacz palarnio palarnie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. palacz mos, palnik mrz, palenie n
- czas. palić ndk., rozpalać ndk.
- przym. palny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) roasting-room
- bułgarski: (1.1) пушалня ż
- duński: (1.1) rygerum n
- esperanto: (1.1) fumejo
- rosyjski: (1.1) курилка ż; (1.2) кочегарка ż
- włoski: (1.1) fumatoio m
- źródła:
- ↑ Hasło „palarnia” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 485.
- ↑ Hasło „palarnia” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 741.
- ↑ Hasło „palarnia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.