pajęczyca

pajęczyca (język polski)

pajęczyca (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpajɛ̃n͇ˈt͡ʃɨt͡sa], AS: [pai ̯ẽṇčyca], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica pająka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pajęczyca	pajęczyce
dopełniacz	pajęczycy	pajęczyc
celownik	pajęczycy	pajęczycom
biernik	pajęczycę	pajęczyce
narzędnik	pajęczycą	pajęczycami
miejscownik	pajęczycy	pajęczycach
wołacz	pajęczyco	pajęczyce

przykłady:

(1.1) Kiedy tylko pajęczycy uda się zatopić szczękoczułki w ciele ofiary, zwykle zastyga na pewien czas, do kilku minut, czekając aż ustaną konwulsje..

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pająk m, pajączek m, pajęczak m, pajęczyna ż, pajęczynka ż, pajęczarz m, pajęczarka ż, pajęcznica ż

przym. pająkowaty, pajęczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pająk + -ica

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) паучиха ż
• ukraiński: (1.1) павучиха ż

źródła: