padewczyk

padewczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec miasta Padwy

(1.2) hist. student (absolwent) Uniwersytetu Padewskiego

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	padewczyk	padewczycy
dopełniacz	padewczyka	padewczyków
celownik	padewczykowi	padewczykom
biernik	padewczyka	padewczyków
narzędnik	padewczykiem	padewczykami
miejscownik	padewczyku	padewczykach
wołacz	padewczyku	padewczycy

przykłady:

(1.1) Padewczycy bardzo kochają swojego patrona.

(1.1) Uger Buzzacarini był padewczykiem, wykształcony na tamtejszym uniwersytecie, został sprowadzony do Polski prawdopodobnie przez (…) Sulisława kanonika krakowskiego.

(1.2) Do grupy tych najwszechstronniej wykształconych pod względem formalnym należą przede wszystkim padewczycy, przebywający w różnych latach, niekiedy równocześnie, w uniwersytecie padewskim.

(1.2) Aby lepiej zrozumieć, na czym ta analogiczność «De optimo senatore» względem dzieła Cycerona miałaby polegać, należy przypomnieć, że jednym z padewczyków współpracujących z Nideckim przy edycji fragmentów był Jan Kochanowski.

(1.2) W roku 1565 szeregi dawnych padewczyków w kancelarii królewskiej u boku Myszkowskiego zasilił przedstawiciel młodszego już pokolenia — Jan Zamoyski, przyszły podkanclerzy, a potem kanclerz i hetman wielki koronny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Włoch

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Padwa ż, Padewczyk mos

forma żeńska padewka ż

przym. padewski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Padwa + -czyk

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Paduan
• czeski: (1.1) Padovan m
• francuski: (1.1) Padouan m
• galicyjski: (1.1) paduano
• hiszpański: (1.1) paduano m, patavino m
• niemiecki: (1.1) Paduaner m
• słoweński: (1.1) Padovčan m
• włoski: (1.1) padovano m

źródła: