padalec
padalec (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik padalec padalce dopełniacz padalca padalców celownik padalcowi padalcom biernik padalca padalce narzędnik padalcem padalcami miejscownik padalcu padalcach wołacz padalcu / padalcze padalce - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik padalec padalce dopełniacz padalca padalców celownik padalcowi padalcom biernik padalca padalce / padalców narzędnik padalcem padalcami miejscownik padalcu padalcach wołacz padalcu / padalcze padalce ndepr. M. i W. lm: (ci) padalcy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) padalec zwyczajny, jaszczurka
- (2.1) gad, bydlę, gnida, łajdak, łachudra, łotr, kanalia, menda, plugawiec, skurczybyk, sobaka, swołocz, szubrawiec, szuja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- mała jak palec, a zła jak padalec
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Płazy i gady
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blindworm, slowworm; (2.1) lowlife, scum
- baskijski: (1.1) ziraun
- białoruski: (1.1) вераценніца ż, reg. мядзянка ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) вераценьніца ż, reg. мядзянка ż
- francuski: (1.1) orvet m
- hiszpański: (1.1) lución m
- niemiecki: (1.1) Blindschleiche ż
- nowogrecki: (1.1) κονάκι n (ερπετό)
- rosyjski: (1.1) веретеница ż, медяница ż; (2.1) гадюка m/ż, падла m/ż
- ukraiński: (1.1) веретільниця ż, гладун m
- wilamowski: (1.1) błyntšłak m, błyntśłak m, błyntšłauf m, błyntśłauf m
- włoski: (1.1) orbettino m
- źródła:
