płaczliwie (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób płaczliwy
(1.2) pejor. w sposób zanadto emocjonalny, uczuciowy i zwłaszcza taki, który wywołuje wzruszenie[1]
odmiana:
(1.1-2) st. wyższy płaczliwiej; st. najwyższy najpłaczliwiej
przykłady:
(1.2) - Aresztują mnie - jęczał płaczliwie - zamkną mnie do więzienia. Ale wszystkiemu winien jest ten przeklęty Klaus. On mnie namówił do złego. Co teraz zrobić, panie Tomaszu?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) łzawo, łzawie
antonimy:
(1.1) pogodnie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płacz m, płaczka ż, płakanie n, płaczliwość ż
czas. płakać
przym. płaczliwy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. płaczliwy + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „płaczliwie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Zbigniew Nienacki, Księga strachów, 1967, Narodowy Korpus Języka Polskiego.