płócienny

płócienny (język polski)

wymowa:

IPA: [pwuˈt͡ɕɛ̃nːɨ], AS: [pu̯ućẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący płótna, wykonany z płótna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	płócienny		płócienna	płócienne	płócienni	płócienne
dopełniacz	płóciennego		płóciennej	płóciennego	płóciennych
celownik	płóciennemu		płóciennej	płóciennemu	płóciennym
biernik	płóciennego	płócienny	płócienną	płócienne	płóciennych	płócienne
narzędnik	płóciennym		płócienną	płóciennym	płóciennymi
miejscownik	płóciennym		płóciennej	płóciennym	płóciennych
wołacz	płócienny		płócienna	płócienne	płócienni	płócienne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Anna nakryła stół płóciennym obrusem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) splot płócienny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. płótno n, płócienko n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) палатняны
• czeski: (1.1) plátěný
• rosyjski: (1.1) полотняный
• słowacki: (1.1) plátnový, plátenný

źródła: