pęczek

pęczek (język polski)

pęczek rzodkiewek (1.2)

pęczki (1.2) szczypiorku

wymowa:

IPA: [ˈpɛ̃n͇t͡ʃɛk], AS: [pẽṇček], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal.• asynch. ę 

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. zdrobn. od: pęk

(1.2) porcja towaru (zwykle jarzyn) związana sznurkiem lub spięta gumką

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pęczek	pęczki
dopełniacz	pęczka	pęczków
celownik	pęczkowi	pęczkom
biernik	pęczek	pęczki
narzędnik	pęczkiem	pęczkami
miejscownik	pęczku	pęczkach
wołacz	pęczku	pęczki

przykłady:

(1.2) To ile pęczków szczypioru pani podać?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pęk mrz

związki frazeologiczne:

na pęczki

etymologia:

pol. pęk + -ek

uwagi:

nie mylić z: pączek

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pęk

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pęk

źródła: